خطر عراق

پیش از این درباره خطری که از سوی عراق ما را تهدید می کند نوشته بودم . خبرهای تازه این احساس خطر را تقویت می کند . اخیرا وزیر محیط زیست عراق گفته ایران حق ندارد نزدیک مرز عراق تاسیسات اتمی بسازد و سلامت مردم و محیط زیست ما را به خطر بیندازد ! وی هشدار داده ممکن است رابطه دو کشور به زمان جنگ هشت ساله برگردد ! سخنگوی دولت عراق هم با یاری رسانه های پرنفوذ عربی ایران را متهم کرد به خاک عراق تجاوز کرده و چاههای نفت پیچ انگیزان یا به قول خودشان فکه را اشغال کرده است . وی افزود اگر پرچم ایران ازآن منطقه پایین کشیده نشود به زور متوسل خواهند شد ! آیا این سخنان زمینه چینی برای اعلام جنگ دوباره نیست ؟ آیا این حرف ها شما را به یاد ادعاهای توخالی ولی خطرناک صدام حسین در 30 سال قبل نمی اندازد ؟ آیا وقت آن نرسیده که در سیاست خود با عرب ها تجدید نظر کنیم و در پی گرفتن حق ملت باشیم ؟ وقتی جرات نداریم غرامت 1000 میلیارد دلاری جنگ تحمیلی را از عراق طلب کنیم و به جای آن حتی صدها میلیون دلار کمک بی عوض و با عوض به آن کشور می کنیم ، معلوم است که آنها با خیال راحت برای ما نقشه می کشند و حتی ادعا می کنند ایران باید هواپیماهایی را که در زمان حمله آمریکا به عراق در خاک ما فرود آمدند به آنها برگرداند . این در حالی است که دولت عراق از اسراییل به سازمان ملل شکایت کرده که در دهه 1980 میلادی نیروگاه اتمی این کشور را بمباران کرده است و باید غرامت آن را بپردازد ! می ترسم آن قدر در برابر گستاخی عراق ضعف نشان دهیم که یک روز از خواب بیدار شویم و ببینیم از زمین ، دریا و هوا مورد حمله قرار گرفته ایم . اگر 30 سال پیش صدام در ظاهر به تنهایی حمله را آغاز کرد ، این بار وضع فرق می کند . آمریکا با عراق پیمان امنیتی و نظامی بسته و در صورت شروع هر گونه جنگی با تمام قوا به یاری این کشور می شتابد . مسوولان عراقی باز هم مثل صدام از بی اعتباری قرارداد 1975 الجزایر سخن می گویند و این یعنی بهانه برای آغاز جنگ . بهتر است دیگر ضعف نشان ندهیم و پیش از آن که دیر شود پیگیر غرامت جنگ و تعیین دقیق خطوط مرزی باشیم و کمک های سخاوتمندانه خود را به عراق قطع کنیم . عراقی ها قابل اعتماد نیستند . آنها هزار سال پیش به امامان شیعه رحم نکردند ، امروز هم به ما رحم نخواهند کرد .

چهارشنبه سوری لغو کنسرت ها خوبی و بدی شب یلدا گوشتخوار و گیاهخوار